Ouders kunnen hun kinderen met een gerust hart laten voorlezen door een prentenboek-app, in plaats van het zelf te doen. Volgens pedagoge Daisy Smeets zijn digitale boeken met bewegende beelden bijzonder effectief voor het vergroten van de woordenschat van een kind. Ze promoveert morgen op de effectiviteit van bepaalde kenmerken van boekenapps.
Het onderzoek van Smeets richtte zich op de vraag in welke mate verschillende soorten digitale prentenboeken de woordenschat van kinderen vergroten. Ze concludeert dat zogenoemde levende boeken, ook wel bekend als ‘videoboeken’, vooral effectief zijn. In dit soort boeken zijn de afbeeldingen vervangen door bewegend beeld, bijvoorbeeld om in te zoomen op iets waar de tekst op dat moment over vertelt.
Smeets: ‘Anders dan in een tekenfilm zijn die animaties expliciet bedoeld om gesproken tekst aan beelden – of delen daarvan – te koppelen en zo de vaak complexe taal in prentenboeken concreet te maken. Van boeken met dit soort animaties leren kleuters meer moeilijke woorden dan van prentenboeken met stilstaande illustraties.’
Ook onderzocht Smeets hoe digitale boekenapps in het speciaal onderwijs ingezet kunnen worden. Daaruit bleek dat kinderen met een taalachterstand vooral gebaat zijn bij zo min mogelijk ruis: geluidseffecten die gesproken taal versterken (zoals het rinkelen van een sleutelbos als het over sleutels gaat) maken het voor zulke kinderen moeilijker om woorden te leren.
Boeken met interactie kunnen ook goed helpen bij de taalontwikkeling van een kind, mits op de juiste manier toegepast. Volgens Smeets hebben kinderen er veel aan wanneer ze extra uitleg kunnen krijgen over moeilijke woorden in een boek.
(Via Universiteit Leiden)
