Sinds half april experimenteert het Erasmiaans Gymnasium te Rotterdam met de iPad in de klas. Leerlingen van brugklas 1G krijgen geen les meer uit boeken, maar vanaf een iPad. Docent Klassieke talen Chiel Melsert deelt de eerste ervaringen met het gebruik van de tablet.
Vlak voor de kerstvakantie kwam de rector met de vraag welke collega’s het leuk zouden vinden om in een eerste klas met iPads in plaats van schoolboeken te gaan werken. Na een snelle lobbyronde van enkele docenten van klas 1G vulde de mailbox van de rector zich nog diezelfde middag. Kort na de vakantie was de kogel door de kerk: de leerlingen van 1G, en dus ook hun docenten, waren de uitverkorenen.
Ik wist dit al wat eerder dan de leerlingen, en dat is maar goed ook: toen de ouders eenmaal hun fiat hadden gegeven voor het project en er een datum bekend was waarop de iPads uitgereikt zouden worden, waren sommige leerlingen niet meer te houden. Een enkeling begon al te stuiteren in zijn stoel als ik een woord in mijn mond nam dat met de i van iPad begon (gelukkig zijn dat er niet zo veel in het Latijn). Als dat maar goed gaat, dacht ik…
Langzamerhand kwam de grote dag dichterbij: intussen had ik als docent al een iPad met daarop de lesboeken gekregen. De leerlingen van 1G verdrongen zich om mijn bureau om het apparaat en de digitale boeken te bewonderen. In de docentenkamer kreeg ik veel (jaloerse) blikken van collega’s, maar ook veel vragen: “Is dat nou handig?”, “Wat is de meerwaarde?”, “Gaan die kinderen straks niet allemaal spelletjes spelen op dat ding?” De antwoorden op de meeste van deze vragen moest ik mijn collega’s nog schuldig blijven: het is tenslotte een pilot, de tijd zal het leren.
Inmiddels werken we alweer een aantal weken met de iPad. Sommige dingen zijn snel duidelijk geworden: ja, het is een handig apparaat en het gebruik van de digitale boeken is leuk en makkelijk. De meerwaarde van de iPad ten opzichte van de boeken is nu nog beperkt (een lichtere tas!), maar ik zie mogelijkheden, zeker als draadloos internet in de school beschikbaar wordt. En dan die spelletjes… moest je in een ouderwets klaslokaal nog opletten dat er geen briefjes doorgegeven werden of dat een leerling geen boek van een ander vak op schoot had, nu wordt er als je niet oplet getwitterd onder de les. Snelle, vegende bewegingen over het scherm duiden meestal op onraad… Met een paar simpele afspraken is een heleboel te ondervangen: je hebt je iPad niet rechtop staan, je hebt je boek open staan of het scherm staat uit. Verder blijft het een kwestie van opletten, heel ouderwets eigenlijk.
Ik moet zeggen dat ik heel tevreden ben over de eerste weken van de pilot. Natuurlijk gebruiken we de iPad nu alleen nog maar als ereader, als digitale versie van het lesboek, en halen we nog niet alles uit het apparaat, maar het wordt wel duidelijk dat de iPad als vervanger voor de lesboeken goed functioneert. Horrorscenario’s waarin leerlingen massaal hun iPad vergeten op te laden (ik zie me al met stekkerdozen en oplaadsnoeren in de weer), of waarin bendes ongure types op de hoek van de straat de kinderen op staan te wachten om ze van hun iPads te beroven, zijn vooralsnog uitgebleven. Eigenlijk verlopen de lessen heel normaal: dat is winst, want dat betekent dat er ruimte is om te experimenteren en om nieuwe mogelijkheden te ontdekken om de iPad optimaal te benutten.
Met toestemming overgenomen van 1op1onderwijs.nl.
