Het aantal gedrukte boeken dat beschikbaar is in brailleschrift, is nog altijd verwaarloosbaar. Maar de technologie van vandaag biedt blinden eindelijk soelaas. In The Guardian beschrijft de blinde Peter White hoe ‘het digitale brailleboek’ zijn leven radicaal veranderd heeft. Een bloemlezing.
“Ik ben blind geboren. Lezen heb ik altijd in braille gedaan. Maar tot op vandaag is nog altijd maar een schamele 1 procent van alle papieren boeken in braille beschikbaar”, schrijft White. “De klassiekers zijn er altijd geweest – Shakespeare en de Bijbel, en later James Bond. Net genoeg om je warm te maken, maar onvoldoende om te kunnen verslinden wat je wílde verslinden. Het was een subtiele vorm van mishandeling. Er groeide een haat-liefdeverhouding met het gedrukte boek en de boekwinkel. Uiteraard heb ik van het gesproken boek gehoord. Sommige audiobooks zijn erg goed, maar het is nog altijd iets anders dan lézen, nietwaar?”
“De technologische revolutie biedt soelaas: brailleboeken, virtueel en op bestelling”, gaat White verder. “Met de juiste combinatie van software en hardware, is het nu mogelijk om een boek naar keuze te kopen, dat boek pagina per pagina in te scannen en om te zetten naar braille, om het vervolgens te kunnen lezen op een draagbare braille-reader. Ik weet dat het niks nieuws is, het bestaat al 15 jaar. Maar het heeft me veel tijd gekost om het te ontdekken, uit te vissen hoe ik het voor elkaar kon krijgen, en het uiteindelijk toe te laten om mijn leven radicaal te veranderen.”
“Wel heb ik iemand nodig die me helpt bij het vinden van de juiste sectie, en bij het lezen van een boektitel, een review, en misschien zelfs de eerste passage van het boek. En bij het scannen ervan. Dat staat nog niet op punt. Het gebeurt pagina per pagina, en dat is ronduit vervelend, omdat er verschillende lettertypes en boekformaten zijn. En als bepaalde softwareprogramma’s of besturingssystemen geüpdatet worden, kan je weer terug naar af.”
“Maar voor de ‘lucky few’ die het materiaal, het geld en de hulp voorhanden hebben, ziet alles er vandaag rooskleuriger uit”, besluit Peter White. “Nu ben ík degene die in staat is om zoveel boeken als ik wil mee op vakantie te nemen, terwijl mijn vrouw zich moet beperken tot drie of vier paperbacks.”
(Via: The Guardian)
