De Schoolmeester is uniek in de Nederlandse negentiende eeuw door zijn openhartigheid, door zijn geestig en virtuoos taalgebruik, door zijn losse omgang met regels en door de grappige manier waarop hij autoriteiten belachelijk maakt.
– O! dat ik nog in ’t wiegjen lag, / En ’t lief gelaat dier moeder zag, / Die als een traan my blonk in ’t oog, / Zich knielend by mijn wiegjen boog, / En kuste en streelde, en koosde en zong, / Tot weêr de slaap haar kind bevong.
deze link werkt ook niet