Eva is de meest openhartige en autobiografische roman van Carry van Bruggen. Hierin kijk ze terug op haar jeugd en overdenkt ze haar mislukte huwelijk en de moord op haar broer. Een tijdloos, eerlijk en diepgaand portret van een vrouw die geen enkel aspect uit haar leven onbesproken laat, van haar zoektocht naar eenheid tot haar liefdesleven en het verlangen haar benauwde wereld te verlaten.
Een man en een vrouw staan naast elkaar aan een open raam. Ze staan klein en hoog en eenzaam boven de wereldstad, in een paarse avondmist. En zij denkt: dit is toch wel mooi, zoo’n sterke, spitse toren, die de ruimte in ijlt, den hemel tegemoet, daarginds. En hij vraagt: Irene, kun jij nu, van hier af, nog onderscheiden, hoe laat de klok wijst, op die toren?
‘Daarom, moeder, is mijn huwelijk ongelukkig.’
