Pijpelijntjes is een van de eerste boeken uit de Nederlandse literatuur waarin een homoseksuele relatie openlijk wordt beschreven. De studenten Joop en Sam wonen in de Amsterdamse volksbuurt de Pijp en hebben een liefdesrelatie. In 1904 was dat een schokkend onderwerp en het verschijnen van de roman had grote gevolgen voor de schrijver. Jacob Israël de Haan werd niet alleen op staande voet ontslagen bij de krant waarvoor hij schreef, ook moest hij stoppen met werken op middelbare scholen. Zelfs zijn goede vriend Arnold Aletrino (aan wie het boek was opgedragen) kreeg ‘een stuip van schrik’ toen hij het boek in handen kreeg. Hij herkende zichzelf in een van de personages en kocht (samen met zijn vriendin) ieder exemplaar dat hij kon vinden, en verbrandde alles.
Daar is een tijd van komen, daar is een tijd van gaan. Onze tijd van gaan was er. De Flesch kwam ’t ons zelf zeggen. We hadden pas gegeten. Brood, een stukje kaas, slappe thee en ’t regende.
